Nadere toegang op de geëxtendeerde sententies van de Grote Raad van Mechelen, 1693-1772
- 5 Lorenzo del Marmol, ridder van de orde van Sint-Jacob, cavaleriekapitein in dienst van de vorst, suppliant. Philippe Dujardin, raadsheer bij de Grote Raad, en de graven van Arenberg en van Moeskroen, rescribenten. Inv. nr. 969, f. 69-76. 2 maart 1693. Eerste aanleg - different. Wraking van raadsheer Philippe Dujardin als rechter in het proces tussen Lorenzo del Marmol en de graven van Arenberg en Moeskroen. De suppliant meent dat Dujardin niet volstrekt onafhankelijk kan zijn omdat hij reeds betrokken is in een ander proces tussen beide partijen. De Grote Raad ontslaat Dujardin van zijn taken in het betreffende proces en veroordeelt de graven van Arenberg en Moeskroen tot de proceskosten.
- 97 De hertogin van Arenberg en Aarschot, als voogdes van haar minderjarige zoon de hertog van Aarschot, ridder van het Gulden Vlies, appellante. Michiel Marissal, geïntimeerde. Inv. nr. 971, f.230-235. 24 december 1703. Derde instantie - Beroep uit Vlaanderen (Commissaris Raad van Vlaanderen; Raad van Vlaanderen). Betwisting van een verzoek tot oorlof van hove. De hertogin van Aarschot meent dat de Raad van Vlaanderen niet bevoegd is om over haar zoon te oordelen, gezien zijn status als ridder van het Gulden Vlies. Het gaat hier om een debat binnen het eigenlijke proces tussen Marissal als eiser en Arenberg als verweerster. Op 30 oktober 1699 verklaart de commissaris bij de Raad van Vlaanderen het verzoek tot oorlof van hove ongegrond. Op 28 mei 1700 bevestigt de Raad van Vlaanderen het vonnis van commissaris en veroordeelt hij de hertogin van Aarschot tot de boete van frivool appel en tot de proceskosten. De Grote Raad hervormt het vonnis van de Raad van Vlaanderen en verleent de appellante het verzochte oorlof van hove. De Grote Raad veroordeelt de geïntimeerde tot de proceskosten van beide instanties. De ontvanger van de exploten van de Raad van Vlaanderen wordt verplicht om de appellante de boete van frivool appel terug te betalen.