Notulen van de miniisterraad
Klik hier voor full-text zoeken.
De notulen van de ministerraad zijn een eersterangsbron bij het bestuderen van het overheidsbeleid. In de ministerraad zetelen alle ministers van de regering, in principe voorgezeten door het hoofd van de uitvoerende macht, namelijk de Koning. In de praktijk stellen we vast dat de Koning slechts zelden de vergadering bijwoont. Bij de installatie van het kabinet wordt een dag afgesproken waarop de wekelijkse vergadering zal plaatsvinden. Van deze afspraak kan echter gemakkelijk afgeweken worden. Zo stellen we bij voorbeeld vast dat in politiek zwaar geladen tijden de ministers vaker dan wekelijks samenkomen.
De wettelijke reglementering van de ministerraad is minimaal en ook de werking ervan is niet strikt vastgelegd. In algemene termen kan men de taak van de ministerraad omschrijven als het bepalen van de globale regeringspolitiek en het coördineren van de activiteiten van zijn leden. Hij pleegt overleg en neemt beslissingen in verband met de algemene politiek ; hij waakt erover de solidariteit binnen de regering te bevorderen. Wat concreet besproken wordt verschilt van periode tot periode en hangt nauw samen met de binnenlandse en buitenlandse politieke aandachtspunten van het ogenblik.
Tot aan de Eerste Wereldoorlog werden van de vergaderingen van de ministerraad geen officiële notulen opgemaakt. De informatie die we voor de periode daarvoor terugvinden, beperkt zich tot enkele notities door de ministers zelf tijdens de vergaderingen genomen. Vanaf 1916 werd soms aan één van de ministers de opdracht gegeven een proces-verbaal op te stellen. Vanaf 1919 werd de notulering overgelaten aan een secretaris, die geen lid was van de vergadering. Meestal werd de opdracht toegewezen aan een kabinetsmedewerker van de Eerste minister.
De inhoud van de verslagen van de Ministerraad is zowel kwantitatief als kwalitatief zeer verscheiden. Het gaat van een loutere vermelding van een zaak tot een zeer uitgebreide discussie waar de mening van de verschillende deelnemers aan het gesprek uitvoerig wordt toegelicht. In tegenstelling tot wat gebruikelijk is bij andere vergaderingen, krijgen niet alle leden een verslag van de ministerraad.
De notulen van de ministerraad zoals ze bewaard worden in het archief van het Kabinet van de Eerste Minister werden gemicrofilmd en vervolgens gedigitaliseerd. Recent werd ook OCR toegepast op de documenten zodat u een full-text zoekmogelijkheid kan aangeboden worden. Let wel deze OCR werd geautomatiseerd en werd niet manueel gecontroleerd. Het resultaat is dus sterk afhankelijk van de kwaliteit van de tekst. Op basis van een aantal testresultaten hebben we echter kunnen besluiten dat de kwaliteit meer dan voldoende is en extra mogelijkheden biedt voor onderzoekers.
De notulen zijn beschikbaar tot eind 1991.
Er zijn twee mogelijkheden om de notulen te raadplegen, ofwel raadpleegt u de inventaris via de zoekrobot zoeken naar archieven. Hier krijgt u de chronologische lijst van alle processen-verbaal.
U kan echter ook gebruik maken van full-text research. U kan maximaal 3 zoekwoorden ingeven die u indien gewenst combineert met een jaartal. Als resultaat krijgt u een overzicht met de processen-verbaal die aan uw zoekvraag beantwoorden.
Om de tekst te lezen dient u gebruik te maken van Acrobat Reader. Indien u gebruik maakt van de full-text research optie, worden de gezochte woorden gehighlight in de tekst. Afhankelijk van de versie en de instellingen van Acrobat Reader wordt de zoekwoorden onmiddellijk gehighlight of dient u nogmaals op zoeken te klikken.
Bij de keuze van de zoekwoorden dient u er rekening mee te houden dat in de beginperiode de notulen ééntalig Frans zijn. Uitzonderlijk worden er gegevens uit andere bronnen geciteerd in het Nederlands, het Engels of het Duits. Sinds de beginjaren 60 groeit de gewoonte om de interventies van de ministers op te nemen in de taal van de minister. Dit betekent dat de processen-verbaal deels in het Nederlands en deels in het Frans gesteld zijn. Bij het gebruik van de full-text zoekmethode dient u dus te zoeken op het voorkomen van termen in het Nederlands en het Frans.